10 Kasım ATATÜRK

 Yüce Atatürk 85 yıldır sevgi,saygı, özlemle anıyoruz... Minnetle,sonsuz...

Gidiyor, rast gelemez bir daha tarih eşine;

Gidiyor, on yedi milyon kişi takmış peşine!

Gidiyor, sonsuz olan kudreti sığmaz akla;

Gidiyor, göğsünü çepeçevre saran bayrakla.

Gidiyor, izleri üstünde birikmiş yaşlar;

Gidiyor, yerde kılıçlarla eğilmiş başlar

Gidiyor, harbin o en korkulu aslan yelesi;

Gidiyor, sulhun ufuklarda yanan meşalesi!

Siliyor ruhunun ulviliği fani etini;

Çiziyor ufka batan bir güneşin heybetini.

Büyüyor, gökten inip toprağa yaklaştıkça;

Büyüyor, gitgide gözlerden uzaklaştıkça.

Orhan Seyfi ORHON

LOZAN BARIŞ ANTLAŞMASI 24 TEMMUZ 1923

 24 Temmuz 1923

Lozan Barışı’nın Türk Tarihi’nde ayrı bir yere sahip olduğuna işaret eden Atatürk, Türk Milleti için siyasi bir zafer teşkil eden bu antlaşmanın Osmanlı tarihinde benzeri yoktur. Milletimiz, bununla gerçekten iftihar edebilir ve Türk Milleti’nin yüksek bir eseri olan bu antlaşmanın yüksek kıymetini takdir etmesi lazım gelen gençliğin, bunu mazide yapılmış antlaşmalarla mukayese etmesi gerekir demiş ve Lozan Barışı’nın imzalandığı günün bir bayram günü olarak kutlanmasını istemiştir.

KUTLU OLSUN!

Değerlerin bozuk para gibi harcandığı ve bu hoyratlığın neredeyse hiç direnç görmediği 2023 Türkiye’sinde "Lozan Antlaşması "bir dik duruş anıtı olarak anımsanmalı, özümsenmeli ve rehberliğinden yararlanılmalıdır!

  Yoksun ve yoksul (henüz uluslaşmamış) halkın savaş yorgunu da olsa dik durabileceğinin, onurunu ve gururunu her şeyin önüne geçirebileceğinin belgesidir Lozan!

2 TEMMUZ SIVAS 1993

2 temmuz demek Sivas demek

Sivas demek otuz yedi can demek

Otuz yedi can Madımak demek

Sivas'ta Madımak'ta yakılan otuz yedi can.

Ozan A.Kadir Paksoy "Yaralı Temmuz"demiş temmuza
.................

Bugün iki temmuz

İki temmuz dendikçe kanıyor içim

söylesem olmuyor

Söylemesem olmuyor

Yakılmış çocuklar sarılıyor ellerime

ne kundağa beleniyor

Ne beşiğe konuyor
.........................
2 temmuz 1993 tarinden bugüne her iki temmuzda kavurucu yaz sıcağında yüreğim yanar,yanar.İlk çocuğumun doğum günüdür 2 temmuz.1993 yılı öncesi gibi doğum günleri kutlayamam.37 yanan canı anarken unutuyorum kızımın doğum gününü.

2 temmuz Sivas Madımak yangınını anlatan yüzlerce kitap,dergi,şiir yazıldı. Pek çoğunu okudum .Ama her 2 temmuzda öner Yağcı'nın "Sivas'ı Unutmak" kitabını tekrar okuyorum Sivas'ı unutmamak için.

Diyor ki Öner Yağcı""Pir Sultan'ın diyarındaki yangının alevleri hala yakıyor yüreğimizi. Alçalıyoruz. Milyonlarca yıldan bu yana ayağa kalkıp yükselen insan adını lekeledik bir daha. İnsan olmaktan utanıyor, yaşamdan tiksiniyoruz. Kimin yarası yok söyleyin?Kim kanamıyor?Kimin acımıyor yüreği? Kimin "Sivas" değince"2 temmuz"değince ürpermiyor vücüdu? Sivas yangını unutulur,ya Sivas'ta yanmak?Unutma hakkımız var mı?bence yok.Bağışlama hakkımız var mı?Bence yok .Eğer unutmazsak yaşamı hak ederiz.Unutma diyor haritalardan Sivas.Unutma diyor mezarlıklar, çocuklar ,bebelerimiz, geleceğimiz .Unutmayın ve anlatın diyorlar. Ben de anlattım yazdım dilimin döndüğünce ,yüreğim elverdiğince, bilincimle ve duyarlılığımla.Ve "Sivas'ı Unutmak"dedim tüm yazdıklarıma""

Cumhuriyetimizin temellerinin atıldığı yer olarak anımsamak varken ; Sivas seni böyle mi anımsayacaktık! Bunu sana layık görenlerden hesap bile soramadık .Neden , niçin, nasıl sorularımız uzayıp gitti, yanıtını bulamadık.

Çorum gibi ,Maraş gibi unutmayacağız Sıvas ve Madımak . 

Otuz yıl önce aydınlıktan korkan yarasalar tarafından yakılarak yaşamlarını veda eden aydınlarımızı ,sanatçılarımızı saygıyla anarken ,unutulmamaları en büyük umudumuz olmalıdır....

Arzu Sarıyer

 

BAHAR!

     Nasıl geçti habersiz #tbtsi  Eğitim Enstitüsü Yılları .Bu fotoğrafın çekildiği yıllarda 1975 "Nasıl geçti habersiz o güzelim yıllarım "sinemalarda, çay bahçelerinde,gazinolarda dinlediğimiz bir şarkı idi...Daha o güzelim yılları yaşayamadık dı!? ...Hep o güzel gelecek umudu ile o güzel günlerin ,yılların gelmesini bekledik,bekledik...Bir de baktık ki sular seller gibi akmış yıllar, günler...Ne darbeler gördük ne darbeler, ilkbaharı görmeden sonbaharları hatta kışları yaşadık. Artık gelsin bahar ,yine yine gelsin baharlar.            

Herşey güzel olsun!...

Arzu Sarıyer 

DARAĞACINDA ÜÇ FİDAN

 

6 mayıs gecenin karanlığı,aydınlığa çekiliyor.Halkın “Hıdırellez” günüdür.Toprağa tohum atılır Hıdırellez’de…Halk inancında toprağın bereket vakti diye bilindiği bir gündür…Bugün O üç cesur devrimci yüreği anıyorsak,unutmuyorsak; O’nların attığı tohumlar yeşeriyor ,dal budak salıyor demektir…DENİZ, YUSUF, HÜSEYİN SAYGI İLE ANIYORUM...

6 Mayıs1972

Asılmış bir al umuttan

Karagücün korku dalında

Şu can topraktaki üç fidan ölü.

Ve artık ölmezliğin son boyutundan

Göverir yeşil bahar yağmurlarında

Denizgülü, Yusufgülü, Hüseyingülü.

Ölümdür kimileyin kavganın tek ödülü.

Kançiçeği sökünü arkalarından...

Açmış böğrünü, hepsine ana sıcaklığında

Devrimin kankalesi Karşıyaka gömütlüğü.

Ve gençlik günlerine doymamışlık dağından

Bakar, alınlar mavide ve göğüs hep namluda

Gezmişgülü, Aslangülü, İnangülü.

İnanç bir deliçay ki yeşertir bir gün çölü.

Karşıyakanın üç gülü

Yürek dalıma gömülü

Karşıyakanın üç gülü

Tüm kançiçekleriyle

Göz pınarıma gömülü...

TAHSİN SARAÇ / KARŞIYAKA'NIN ÜÇ GÜLÜ

DARAĞACINDA ÜÇ FİDAN

O gün erken doğdu kıpkızıl güneş 

Altı mayıs günü üç darağacı 

Dağların başında tutuştu ateş 

Altı mayıs günü üç darağacı 

Toplandı katiller okundu ferman 

Dalgalandı Deniz, kükredi Arslan 

Çoktan bu ölüme hazırdı İnan 

Altı mayıs günü üç darağacı 

Çorak topraklarda tohum saçtılar 

Ne korktular ne kavgadan kaçtılar 

Gülerek ölüme kucak açtılar 

Altı mayıs günü üç darağacı 

Son bir defa haykırdılar dünyaya 

Devam edin devam edin kavgaya 

Cellat tekmeyle vurdu sehpaya 

Altı mayıs günü üç darağacı 

Zamanıyım kırılacak bu çarklar 

Zulüm yok olacak kurtulur halklar 

Asırlar geçsede anılacaklar 

Altı mayıs günü üç darağacı 

CAN YÜCEL

1 MAYIS

 

1927 Yılında Demiryolu İşçilerinin Söylediği 1 Mayıs Marşı

Bir Mayıs

Ey işçi
Bugün hür yaşamak hakkı seninken
Patronlar o hakkı, senin almışlar elinden.

Sa'yınla edersin de "tufeyli"leri zengin
Kalbinde niçin yok ona karşı, yine bir kin?

Rahat yaşıyor, işçi onun emrine münkâd;
Lakin seni fakr etmede günden güne berbâd.

Zenginlere pay verme, yazıktır emeğinden.
Azm et de esaret bağı kopsun bileğinden,

Sen boynunu kaldır ki onun boynu bükülsün.
Bir parça da evlatlarının çehresi gülsün.

Ey işçi
Mayıs birde bu birleşme gününde
Bişüphe, bugün kalmadı bir mani önünde.

Baştanbaşa işte koca dünya hareketsiz;
Yıllarca bu birlikte devam eyleyiniz siz.

Patron da fakir işçilerin kadrini bilsin,
Ta'zim ile, hürmetle sana başlar eğilsin,

Dün sen çalışırken bu cihan böyle değildi,
Bak fabrikalar uykuya dalmış gibi şimdi.

Herkes yaya kaldı, ne tren var, ne tramvay
Sen bunları hep kendin için şan-ü şeref say.

Birgün bırakınca işi halk şaşkına döndü,
Ses kalmadı, her velvele bir mum gibi söndü.

Sayende saadetlere mazhar beşeriyet;
Sen olmasan etmezdi teali medeniyet.

Boynundan esaret bağını parçala, kes, at!
Kuvvetedir hak. Hakkını haksızlara anlat.___Yaşar Nezihe 1934 yılında çıkan Soyadı Kanunu'ndan sonra "Bükülmez" soyadını almıştır.

23 NİSAN ULUSAL EGEMENLİK VE ÇOCUK BAYRAMI

 

     

23 Nisan Neşe Doluyor İnsan! 

       Küçük hanımlar, küçük beyler! Sizler hepiniz geleceğin bir gülü, yıldızı, bir mutluluk pırıltısısınız! Memleketi asıl aydınlığa boğacak sizsiniz. Kendinizin ne kadar önemli, değerli olduğunuzu düşünerek, ona göre çalışınız. Sizlerden çok şey bekliyoruz!” Mustafa Kemal ATATÜRK

            Bugün "23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı",tüm çocuklarımıza kutlu olsun....Dünyada çocuk bayramı kutlayan tek ulus biziz.Yüce Atatürk ulusal egemenliğin ilan edildiği 23 nisan1920 Tütkiye Büyük millet Meclisinin açılış yıl dönümlerini Ulusal egemenlik ve Çocuk Bayramı olarak ilan etmiştir.

              Çocukluk günlerimizi anımsayalım,başlığımda belirtiğim gibi bugün 23 nisan neşe doluyor insan nakaratları olan güzel şiirler okurduk.gerçekten o günler de daha mı neşeliydik.yoksa çocuk aklı işte herşeyi neşeleniyor muyduk.

      Anılar denizimde uzun yıllar öncesine dalacağım...1964 yılına gideceğim ,ilkokul ikinci sınıf olduğum yıl . Her 23 Nisan Ulusal Egemenlik Ve Çocuk Bayramı kutlamalarında hiç unutamadım iki bayramı bir arada kutladığımız o yılı. Ramazan Bayramı ve 23 Nisan Ulusal Egemenlik Ve Çocuk Bayramı . Neredeyse atmış yıl sonra 2023 yılında yine iki bayramı bir arada kutluyoruz.  Yaştaşlarım hatırlarlar umuyorum. Bu yıla kadar hep merak etmişimdir tekrarını yaşar mıyım. İşta o gün geldi. 1964 23 Nisanı Ramazan Bayramı (O yıllarda resmi adı "Şeker Bayramı" idi ,12Eylülcüler adını değiştirmişler .)birinci gününde idi. Bu yıl üçüncü gün kutlanıyor. İlk iki bayramı bir arada kutlama gününde tüm ayrıntıları unutsam da iki bayram elbisemi, ve törendeki başarı ile oynadığımız rontumuzu hiç unutamam "Gülnihal "O güzel günün sabahında haftalar öncesi dikilen bayramlık elbisemi giymiştim;belden büzgülü bebe yakalı, arkadan bağlanan kuşaklı. O günlerde hayatımıza yeni yeni giren naylon elbiseler,beyaz zemin üzerinde bahar çicek motifli ,mor mor açan. (Hep aklımda ama tek fotoğrafım yok üzgünüm çok. Çok nadirdir o yıllarda fotoğraf çektirmek. ) Çekirdek ailede yapılan bayram kahvaltısından sonra bütün komşulara bayram ziyareti yapılmış;bayram harçlıkları,mendil, şeker,çikolatalar alınmış heyecanla eve dönülmüştüm. Heyecan öğle den sonra kutlanacak 23 Nisan Ulusal Egemenlik Ve Çocuk Bayramı için okulda toplanma heyecanı. Birinci sınıfı hiç hatırlamıyorum bayramlarda ne yaptık,belki de okuma yazma telaşından unuttum. İkinci sınıfa çifte bayramı hiç unutmuyorum , hele bayramlık elbiselerimi ve beyaz ayakkabımı. 23 Nisan ront elbisem de haftalar öncesi okulun belirlediği renk  ve biçimde dikilmişti. Bizim sınıfın rengi eflatun !Çok sevmiştim .Belden pileli ,bebe yaka ve arkadan düğmeli. Başımızda iki yanı saten kurdele süslü şapka vardı. İlk ve son okul önlüğü dışında kıyafetle bayram kutladığım mıdır bilmiyorum, tüm ayrıntıları gözümün önünde o eflatun elbisenin... Nazilli Yeninahalle Fatih İlkokulu o yıllarda merkezdeki iki ilkokuldan sonra Üçüncü sırada yer alıyordu,bu bilgiyi sonradan öğrendim. Tören alanına bayrak ,filamadan sonra İlk Türkiye Büyük Millet meclisi binasının mukavvadan yapılmış maketini taşıyan beşinci sınıf öğrencileri girerdi,önünde "Egemenlik Kayıtsız şartsız milletindir"yazısı ile. O yıl maketin arkasından biz"eflatun elbiseliler yürümüş tören alanına girmiştik.Tören şiirler,rontlar,zeybek oyunları ile neşe içinde geçmişti. 

     O yıllarda her milli bayramlar çoşku ile neşe ile dolu dolu yaşanıyordu... Tören sonrası  öğretmenimiz teşekkür ederdi,bayramda disiplin içinde olduğumuzdan ,görevimizi çok iyi yaptığımızdan. Ne çok sevinirdik...

     

     Bu yıl Cumhuriyetmizin Yüzüncü yılını çoşku ile kutlamaya hazırlanırken 23 Nisan Ulusal Egemenlik  Ve Çocuk Bayramımızı ne yazık ki neşe dolu kutlayamayacağız...6 Şubat  günü 11 ilimizde yaşanan deprem yıkımı ve acısı ile hüzünlü bayramlar olarak tarihteki yerini alacaktır... Diliyorum ve de umuyorum zaman en büyük ilaç olup yeniden hayat bulacağız yurdumuzun her köşesinde...KUTLU OLSUN!

  

  ARZU SARIYER 

23 NİSAN

Yirmi üç Nisan...

Yurdu koruyan

Yarını kuran

Sen ol çocuğum!..

Eskiyi unut,

Yeni yolu tut.

Türklüğe umut

Sen ol çocuğum!..

Bizi Kurtaran

Öndere inan.

Sözünü tutan

Sen ol çocuğum!..

Küçücüksün bugün,

Yarın büyürsün.

Her işte üstün

Sen ol çocuğum!..

Çalışıp öğren;

Herşeyi bilen,

Yurduna güven

Sen ol çocuğum

HASAN ALİ YÜCEL

17 NİSAN

 Köy Enstitülerinin kuruluş bayramının 83. yıldönümünde  Köy Enstitülü Öğretmenlerimi saygı ve özlemle anıyor selamlıyorum...Yaktıkları ışıklar hiç sönmesin dileklerimle...Bugün büyük bayram, aydınlanma bayramı. KUTLU OLSUN! 

Onlar  Anadolu'nun kara bağrında kara kuru ,çelimsiz çocuktular.Onların babaları ,dedeleri paşa,anneleri sultan değildi.Onlar gözlerini köşk kitaplıklarında açmadılar,onlar gözlerini saman sarısında ,tezek ahırında açtılar.Bir ışık  doğdu onların çocukluklarında Anadolu'da;  Hasan Âli Yücel ve İsmail Hakkı Tonguç ışığı ...Yirmi bir tane çoban ateşi ışıldadı  ,yurdun dört etrafında ..Işıldadı yüzler,karanlık aydınlığa dönüştü; Onlar Mahmut Makal ,Fakir Baykurt, Talip Apaydın, Mehmet Başaran ,Dursun Akçam ,Pakize Türkoğlu oldular...Edebiyatımızda, sanatımızda, bilimimizde unutulmaz eserler verdiler...

Nerede çocuk gözlü tomurcuklar,ıslak çimenler

gökyüzünü yeniden yaratan kuş sesleri?

çicek sulayan,ocak tüttüren;

yaşamı nakışa,sevince dönüştüren

milyonlarca insan?..

Çığlıklardan ve acılardan

bir kül yığını bıraktı Hitler...

Gittikçe derine işleyen

kapanmaz yaralar  Musolini

Onların yolunu tuttu işte bizdeki çömezler.

Nasıl alkışlamıştık Karl Ebert'i Hasanoğlan'da

lanetleyerek savaşı ve diktatörleri,

saçlarından tarihe

ışıklar düşüren Karl Ebert'i

Nasıl dokunmuştu açık hava tiyatrosunda

ışıltısına bin yılların.

Doğrulmuş nereye bakıyordu güvenle

İstasyon Tepesi'nden

Rodin'e merhaba deyip

Bozkıra Tohum Saçan Köylü Yontusu

Neler oluyor şimdi ülkede...

Neyin başkenti gayrı Ankara

Neden çekip gitti Karl Ebert

Sürüklenen kimlerdi Şevket Aziz Kansu'yla

Niçin yıkıldı Tohum Saçan Köylü

Özü öze bağlayann Tonguç nerede

Hürriyet,serbest seçim,demeokrası

Ya pis bir konu gibi yayılan korku'

Okuyor musun gazeteleri?

"Peker muzır faaliyetler ezilecek dedi"

"Sirer'e göre tehlike sanıldığından da büyük"

"korkunç ifşşaat: her köy kolhoz olacaktı..."

"Hasan Ali -Kenan Öner Davası..."

"Fesat yuvaları kapatılacak..."

Dünyada biten savaş bizde başlıyor sanki

Okuyor musun gazeteleri?

Bak ,ne diyor Marko Paşa'da

Sabahattin Ali:

"Tekrar yabancı sermaye köleliğine girmeyi özleyenler,

en iyi vatansever rölündeler...

On sekiz milyona irfan nurunu götürebilmek yolunu tutan

İçerde ve dışarda ,dostun düşmanın hayran olduğu hür

düşünce ve çalışma yuvaları,Köy enstitüleri,atılan

tırpanla,Ortaçağ müesseseleri haline getirilmek üzere"

Neleri biçecek daha o tırpan

Okur musun gazeteleri?

Susturuluyor ince hünerlerle

Türkülere yürüyen özsu

Ve Kızılcullu'da, Savaştepe'de,Ortaklar'da

Kostak kostak yere diz vuran özlem

Ve Arifiye'de ,Cılavuz'da ,Gönen'de

Patlayan güllere dönen sevgi

Susturuluyor tüm Enstitülerde

Binlerce kolla

Anadolu'ya sarılan imece

Umuda düşlere batırıyorlar dişlerini

Taç yapraklarına tanyerinin

ilk balyoz Hasanoğlan'a

Konma bülbül konma

kırık dallara

Diyor ki Torosların sana benzeyen yüzü

Diyor ki ardıcı, çamı, yarbuzu

Çok gördük ihaneti

Tanıktır zamananın kardeşi Deliorman

Serez çarşısında asıldı Bedreddin

Sivas çarşısında Pir Sultan

Diyor ki Prometheus yüzlü Tonguç

Rüzgar ne değin sert eserse essin

Dağ başlarında dimdik durur meşeler

Aksu'da limon ağaçlarını kestiler

Kanıyor Milo Venüsü'nün kırık kolu

yüreğime döküldü

Gelinlğini dokuyan ak çiçekler

Diyor ki zamana dayanıklı taşlar

gördük Mussolini'nin Hitler'in sonunu

Tekin değildir Anadolu

Pir Sultan ölür ölür dirilir

Senden de Hızır Paşa senden de

Gün gelir hesap sorulur.

*Mehmet Başaran "Sis Dağının  Başında Borana Bak Borana"

BLOG DOSTLUĞU

 Uzun zamandır sevgili Momentos blog dünyasında yaşayan blog dostlarımızın bloglarını https://open.spotify.com/episode/62WzwnJyammT5tAZkzTu0j özveri ile tanıttı tam 49 hafta,pek çok blog tanıdık,çok güzeldi . Bu hafta son blog tanıtımını yaptı. Bu son! sonsuzluğa göç eden sevgili  blog dostlarımızı anma, anılarda yaşatmadır... Saygı ve özlemle anıyorum..

 Teşekkürler sonsuz Sevgili Momentos.https://sezerozsen.blogspot.com/2023/04/blog-dunyasinda-bu-hafta-50.html?m=1 Blog dostlarım dinlerken bu hikayeyi pek çok anı canlanacak,bir gün paylaşabilme umuduyla. İyi dinlemeler.

24 OCAK

 Özlemle,saygıyla anıyorum!...

  Uğur Mumcu'yu yitirmenin acısı derin, hüznü büyük. Ancak o kişiliği ile ödünsüz mücadelesi ile yaşıyor ve hep yaşayacak.

      Özgürlükçüydü, adına özgürlük türküleri yakıldı. Hümanistti ardından yüz binler yürüdü. Yurdunun esenliği için savaştı, adına alçak gönüllü binlerce şiirler yazıldı.

      Gece susar, evren karanlığından sızar ışık

      Tan konuşur yaprak susar, kıpırtısı

      Yangınlar, kasırgalar dibinden

      Bir gün orman konuşur

      Su susar bataklıkta

      Baharda sel sel ve dağda

      Çağlayan çağlayan konuşur

       Halk susar

       Ozan konuşur.

       Tahsin Saraç

      Bir coşku seli, bir öfke yıldırımı, Atatürk Cumhuriyeti'nin önde gelen savunucusu.

      Kalpaksız kuvayımilliyecilerin son temsilcilerinden biri. İnançlı, dirençli, kararlı ve mangal yürekli.

      Bir sabah sefasıydı. Günle barışık, güneşle uyanan, ışıkla aydınlanan, sağlam köklerini sımsıkı bağladığı, halk toprağı ile beslenen diri bir çiçekti.

      Renkli kişiliği, bu kişiliği yaratan birikimimi sözüne yansırdı. Gür ve tok sesi, düzgün albenili konuşması vardı. O'na saldırgan, kavgacı, dili uzun diyeler vardı. Durup dururken kimseyle kavga etmedi, kimseye saldırmadı. Dili uzundu ama eli değildi. Eline, diline, beline, aklına sahip olup, kullanırken hiç çirkinleşmedi.

      Bir kişiye yapılan haksızlığı bütün topluma yapılmış sayıyor "fikir sahibi olmadan" mangalda kül bırakmayanlara öfkesini gizleyemiyordu. Doğruyu arayıp, özgürlükleri savunduğu için alnı hep açık ve apaktı. Hiçbir zaman yılgın, karamsar, korkak, ürkek olmadı.

      Şimdi Dünyada olup biten her şeyi farkına varmak, türlü oyunu bozup, Anadolu kardeşliğini yükseltmek var. Şimdi uğur Mumcu olmak var. Şimdi onun için mum yakmak var. Uğur Mumcu için mum yakmak demek: ömür boyu savunduğu fikirleri hayata geçirmek demek. Mumun etrafındaki titreşimlere bakıp duygulanmak yetmez. Yalnız mum yanmasın. "Sen yanmasan, ben yanmasam, biz yanmasak; nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa."

Arzu Sarıyer

YENİ YIL

Kutlu olsun,nice sağlıklı ve mutlu yıllar dilerim...

YENİ YILDA

Günlerin verdiği acılar,

Yıpranan geçmişler,

Niye bağlanacak?

Yaşam bu bazen gülünecek,

Bazen ağlanacak.

Duygular var ışıl ışıl,

Umutlar var yaşatacak,

Dertler... var ağlatacak.

Önce tomurculanır

Sonra açar çicekler

İnsan oğlu bu aldanır

Ama acıdır gerçekler.

Belki kayıptayız

Veya kazançtayız

Sonuç ne olacak

Cüce doruğa çıksa da cüce kalacak.

Kimi bulamazken eğri hıyarı

Kimi beğenmiyor siyah havyarı.

İşte böyle dostum

Akıp gitti koca bir yıl

Uğurladık eskisini

Kutladık yenisini.

SÜLEYMAN FAİK ÜLGEN