Saygın gazeteci Abdi İpekçi 1 Şubat 1979 günü eli kanlı katillerce öldürüldü.Lise ikinci sınıfta okumaya başladığım yazarın ölüm haberini radyodan öğrenmiştim.Onlarca ölümün kol gezdiği sokaklarda bu kez ünlü bir gazeteci öldürülmüştü...Öfke ve isyanım büyüktü...Ertesi gün ve günlerde sayfa sayfa gazeteler yazdı çizdi fotoğrafladı.Bugün elimde hiçbirisi yok.Yıllar sonra iki gazateci Abdi İpekçi dostu bir kitap yayınladılar "GAZETECİ" Milliyet Yayınları 1986. Aldığım o yıldan beri her 1 Şubat 'a yaklaştığımız günlerde tekrar okurum bazı sayfalarını. Böyle anarım sevdiğim gazetecimi...Yine 1 Şubat yine elimde "Gazeteci" ,bu kez sizlerle paylaşıyorum...Saygı ve özlemle anarken Abdi İpekçi 'yi ,neden niçin sorularına halen yanıt bulamamanın acısını da yaşıyorum...
Doğumundan çocukluğuna, gençliğinden, ilk aşkına, evliliğine uzanan, çok sevdiği mesleğiyle dopdolu bir hayat.
Babıâli’de bir ekol yaratmış, Türk basınına “çifte kontrol” ve “çağdaş haber yazma yöntemleri” başta olmak üzere evrensel kuralları yerleştirmiş, pek çok genç gazeteci yetiştirmiş, dürüstlüğün ve güvenilir gazeteciliğin simgesi olmuştu İpekçi.İpekçi 1 şubat 1979'da, İstanbul Maçka’daki evinin önünde bir suikasta kurban gittiğinde Milliyet gazetesi genel yayın müdürü ve başyazarıydı.
Tufan Türenç ve Erhan Akyıldız’ın kaleminden, "Bir Gazetecinin Hayatı" İpekçi’nin değerlerini günümüz okurlarına aktarıyor.
Kitap arkasındaki Abdi İpekçi albümünden iki bölüm ;Çocukluk yılları ve kendi çocukları
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder